محققان ناسا قصد دارند با استفاده از یک رآکتور زیستی، ادرار فضانوردان را به یک منبع انرژی جدید تبدیل کنند. با کاهش ذخیره آب در مأموریتهای فضایی، امکان استفاده از ادرار فضانوردان و پردازش آن برای تولید آب آشامیدنی وجود دارد.
محققان دانشگاه پورتوریکو در همکاری مشترک با محققان مرکز تحقیقات فضایی ایمز (Ames) ناسا، رویکرد جدیدی را برای استفاده از ادرار فضانوردان ابداع کردهاند.
در این روش از فرآیندی موسوم به اسمز پیشرونده (forward osmosis) برای هیدرولیز اوره از ادرار استفاده شده و اوره با استفاده از یک رآکتور آنزیمی به آمونیاک تبدیل میشود.
۲۳ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۴۵
۰
۰
Admin
دانشمندان هنوز هم به دنبال آزمودن پیوستگی فضا-زمان یا دانهدانه بودن آن هستند.
استفانو لیبراتی، فیزیکدان مرکز SISSA، با این منظور یک بازبینی نظاممند را از تمامی شیوههایی انجام داده که دانشمندان از دهه 1990 به منظور آزمایش قوانین اینشتین در مورد «نسبیت خاص» تا بالاترین انرژیهای قابلمشاهده استفاده کردهاند.
این نوع آزمایشها مهم هستند، زیرا انحراف از نسبیت خاص میتواند نشان دهد فضا-زمان پیوسته نبوده، بلکه دانهدار است.همواره این پرسش در جامعه علمی مطرح بوده که آیا فضا-زمان پیوسته است یا این که از دانههای بسیار ریز (10 به توان 35- در «مقیاس پلانک») تشکیل شده است؟
در صورت صادقبودن دانهای بودن فضا-زمان، دانشمندان تصور میکنند این امر منجر به انحرافاتی از نظریه نسبیت خاص میشود که بیش از 100 سال پیش توسط آلبرت انشتین فرمولبندی شد.
۲۳ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۳۵
۰
۰
Admin
اگر روزی بفهمید دنیایی که در آن زندگی میکنید چیزی جز یک شبیهسازی رایانهای نیست، چه احساسی به شما دست میدهد؟ احتمال واقعیت داشتن چنین چیزی چندان هم دور از ذهن نیست؛ هرچند راهی هم برای دریافتن آن وجود دارد.
سه گانه محبوب ماتریکس دنیایی مجازی را به تصویر میکشید که در آن، انسانها درون یک واقعیت شبیه سازی شده که توسط ماشینهای هوشمند خلق شده بود زندگی میکردند. اکنون، یک استاد فلسفه و گروهی از فیزیک دانان این ایده را مطرح کردهاند که شاید ما واقعا درون یک جهان خلق شده توسط رایانهها به نام Lattice (شبکه) زندگی میکنیم. علاوه بر آن، ما قادریم تا آن را شناسایی و آشکار کنیم.
۲۳ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۳۲
۱
۰
Admin