تعین جاذبه یکی از عظیم ترین سیاه چاله های عالم

 

  تیمی از منجمان آلمان و جمهوری چک با حضور محققان ایرانی موفق شدند میزان جاذبه یکی از عظیم‌ترین سیاه‌چاله‌های کهکشان راه شیری را محاسبه کنند.
  به گزارش ایسنا و به نقل از یونیورس تودی، در فاصله 26 هزار سال نوری از زمین یک سیاه‌چاله کلان جرم به نام "کمان ای*"(  *Sagittarius A) قرار دارد که جرم آن 4 میلیون برابر خورشید بوده و 44 میلیون کیلومتر وسعت دارد و میزان جاذبه آن به شدت بالاست.
  با توجه به اینکه شناسایی سیاه‌چاله‌ها از سوی منجمان به صورت مستقیم امکان‌پذیر نیست آنها، وجود سیاه‌چاله‌ ها را از روی آثار آنها بر روی ستاره‌های اطراف‌شان شناسایی می‌کنند.
تیم منجمان آلمانی و جمهوری چک موفق شدند با محاسبه میزان جاذبه این سیاه‌چاله بار دیگر نظریه نسبیت عام اینشتین را تایید کنند.
  در بررسی‌های این تیم تحقیقاتی که بر روی مجموعه رصدهای انجام شده از سوی رصدخانه جنوب اروپا و دیگر تلسکوپ‌های قدرتمند در 20 سال گذشته انجام شده، یک تکنیک آنالیزی جدید مورد استفاه قرار گرفته است.
  در این پروژه محققان مدارهای ستاره‌های در حال گردش به دور این سیاه‌چاله را اندازه‌گیری کردند تا ببینند قوانین فیزیک نیوتنی یا فیزیک کلاسیک و همچنین قوانین نسبیت عام در رابطه با آنها صدق می‌کند یا نه.
  در بررسی حرکت یکی از ستارگان در حال گردش به دور این سیاه‌چاله، موسوم به "S2"، محققان متوجه شدند که این ستاره از قوانین فیزیک کلاسیک پیروی نکرده و قوانین نسبیت عام در رابطه با  آن صادق است.

زمین احاطه شده از ماده تاریک

دانشمندان دهه ها وقت صرف کرده اند تا ماهیت ماده ی تاریک در کیهان را تشخیص دهند. 

اما محاسبات یک دانشمند ناسا نشان میدهد که سیاره ی ما ممکن است تمام این مدت  توسط این ذرات مرموز احاطه شده باشد. به حالت رشته ای دراز نامرئی مانند تارهای مو که از سطح زمین به سمت آسمان کشیده شده اند. 

این نظریه شگفت انگیز به نظر میرسد اما این فرضیه فقط بر پایه محاسبات خشک سوار است و در صورت تایید میتواند نهایتا به دانشمندان برای تشخیص مستقیم ماهیت پنهان ماده ی تاریک کمک کند. ماده ی که 27 درصد کل ماده و انرژی کیهان را تشکیل میدهد. 

پرونده های فرازمینی ها

در حالی که دولت های مختلف در سراسر جهان به طور عمومی به وجود اشیا پرنده ناشناس (UFO) ها اعتراف کرده اند ، دولت ایالات متحده فشار زیادی از جانب شهرواندان به منظور افشای حقیقت در مورد این پدیده ی عجیب و شکفت انگیز ، دریافت کرده است. 
در نتیجه آن ، در اواخر سال 2014 سیاستمدار دست راست اوباما که قبلا در حکومت کلینتون هم خدمت میکرده ، جان پودستا ، در توئیتر خود نوشت که یکی از بزرگترین پشیمانی های او در سال 2014 عدم توانایی او در " محافظت از افشاسازی  پرونده های یوفو ها بوده است " و اینکه " زمان پرده برداری از این موضوع خیلی وقت است که سر رسیده . ما اظهاراتی از معتبرترین منابع داریم از اشخاصی در صدر که در مورد این پدیده ی شگفت انگیز و ماهیت آن اطلاعاتی میدانند که هنوز به بررسی نیاز دارد." 

هوش فرازمینی؛ خیالی خام یا واقعیتی دور؟

تحقیقاتی که دانشمندان به‌تازگی روی مغز انسان⁠ها انجام دادند نشان می⁠دهد که انسان⁠ معمولی روزانه به طور متوسط حدود ۵۸ هزار بار فکر می⁠کند. این تحقیق به وضوح نشان می⁠دهد که ذهن انسان بسیار فعال و پویاست و در بسیاری موارد٬ برای ارضای کنجکاوی و جفت⁠وجور شدن داستان⁠ها و تفکرات⁠اش دست به خلق مفاهیم و نظریات گوناگونی زده است که صحت آن⁠ها در هاله⁠ای از ابهام است. موجودات هوشمند فرازمینی از جمله⁠ ی آن⁠هاست.

تئوری کرم‌چاله‌

در سال ۱۹۳۵ فیزیکدانان آلبرت اینشتین و نیتن روزن با استفاده از نظریه‌ی نسبیت عام پیشنهاد وجود پلی را از میان فضا-زمان مطرح کردند، این مسیر به افتخار این دو دانشمند بزرگ پل اینشتین-روزن نامگذاری شد. طبق این نظریه پل اینشتین-روزن یا کرم‌چاله‌ دو قسمت مختلف از فضا-زمان را به یکدیگر متصل می‌سازد. به لحاظ تئوری با عبور از این میانبر می‌توان از نقطه‌ای در فضا-زمان به نقطه‌‌ای دیگر منتقل شد. کرم‌چاله شامل دو دهانه و یک گلو است که دهانه گرد بوده و گلو حالتی صاف و کشیده دارد اما ممکن است گلو نیز بپیچد و حتی مسیری را طولانی‌تر کند.

همه چیز در مورد موجودات فضایی

وقتی می پرسند که موجودات فرازمینی چه شکلی است، نماهای هالیوودی متفاوتی در ذهن شکل می گیرد، از مهاجمان خونخوار گرفته تا کوچولوهای دوست داشتنی چون ای.تی. اما در واقعیت، یک موجود غیرزمینی به چه شکل است؟

هیولاهای شاخک دار، انسان نماهای لاغر و رنگ پریده، موجودات نورانی و ... . وقتی این سوال مطرح می شود که بیگانگان فضایی چه شکلی هستند، ما آزادیم که تخیلات خود را به کار گیریم. علوم آینده در مورد آناتومی موجودات فرازمینی هنوز نخستین بخش از اطلاعات خود را کسب نکرده است و ما نمی دانیم هنگام رویارویی انسان و موجودات فضایی، با چه چهره هایی روبرو خواهیم شد.

با وجود در اختیار نداشتن چنین مدارکی، ترکیبی از زیست شناسی زمینی و اخترشناسی، نشانه هایی از آن چه در فضا وجود دارد، ارائه می دهد. چند تن از دانشمندان سرشناس، در مورد موجودات فضایی که ممکن است در دنیاهای بسیار دور زندگی کنند، حدس هایی زده اند.

چهره این موجودات فرازمینی بستگی به زمان و مکانی دارد که ما آن ها را ملاقات می کنیم. به جز بشقاب پرنده هایی که گاه و بی گاه دیده می شوند، دو حالت وجود دارد: یا در ملاقات های خود به سیاره ها و قمرهای همسایه از نزدیک با این موجودات برخورد خواهیم کرد و یا تماس های فراسیاره ای با موجوداتی خواهیم داشت که در سیاراتی بسیار دور ساکن هستند.

شواهدی از وقوع ابرنواخترها در نزدیکی زمین

شواهدی از وقوع ابرنواخترها در نزدیکی زمین

هر پنجاه سال یک بار، کمی بیشتر یا کمتر، جایی در کهکشان راه شیری ستاره ای بسیار چگال منفجر می شود. نتایج این انفجار به طور مرعوب کننده ای قدرتمند است، چرا که انرژی ای که در کسری از ثانیه آزاد می شود، با تمام انرژی ای که خورشید ما در طول یک میلیون سال منتشر می کند برابر است. در اوج خود، یک ابرنواختر می تواند درخشش کل کهکشان راه شیری را تحت الشعاع قرار بدهد.
به نظر کاملا بدیهی است که شما دلتان نمی خواهد یک ابرنواختر در نزدیکی زمین رخ بدهد. ولی شواهد رو به افزایشی حاکی از این هستند که یک مورد اتفاق افتاده، در واقع بیشتر از یکی. حدود 10 میلیون سال پیش، یک خوشه ابرنواخترها در نزدیکی ما مثل دانه های پاپ کرن شروع به منفجر شدن کردند.  و ما امروز این موضوع را می دانیم به این علت که این انفجارها حباب عظیمی در فضای میان ستاره ای ایجاد کردند و ما در داخل آن هستیم.
منجمان به آن "حباب محلی" می گویند. این محیط بادام زمینی شکل، حدودا 300 سال نوری طول داشته و تقریبا چیزی درون آن وجود ندارد.  گاز داخل حباب بسیار رقیق (0.001 اتم در هر سانتیمتر مکعب) و بسیار داغ (حدود یک میلیون درجه سانتی گراد)  بوده و محیطی کاملا متفاوت با مواد میان ستاره ای معمولی است.

آندرومدا چیست؟

نزدیک ترین کهکشان مارپیچی که شبیه کهکشان ماست آندرومدا نام دارد. حتی در شرایط رصدی متوسط هم میتوان آن را همچون ابری مه آلود از گاز و غبار دید. در یکی از خبرهای اخیر ناسا درباره اش چنین آمده: ((… کهکشان آندرومدا را اخترشناس ایرانی، عبدالرحمن صوفی، به نام  «ابر کوچک» می شناخته و در سال 964 میلادی در کتابش «صورالکواکب» به آن اشاره کرده است. احتمالا این اخترشناس ایرانی آن را در سال 905 میلادی رصد کرده است…))

منشاء حیات چیست؟

منشاء حیات چیست؟

آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده اید که منشا حیات در زمین از کجاست؟ اگر بر طبق نظریات بسیاری از دانشمندان مشهور جهان، حیات از نقطه ای دیگری از فضا به زمین آمده باشد، بنابراین زمین های دیگری نیز هست و شاید در همین لحضه موجودات و یا انسان های دیگری در نقطه ای دیگری از فضا در حال زندگی می باشند.

اما اگر این موضوع درست باشد، چگونه زندگی و حیات به زمین آمده است؟ برای این سوال پاسخ های گوناگونی ارائه شده اما در این میان  سیانید مهمترین کاندیدا و گزینه انتخاب شده می باشد. سیانید چیست و چگونه به زمین آم

ده است؟  از آزمایشات انجام شده برخوردهای سرعت بالا، چنین استنباط می شود که حیات احتمالاً بر پایه سیانید (Cyanide) شکل گرفته و این سیانید خود درون آستروئیدهای وارده شده به اتمسفر زمین به وجود آمده است. بر این اساس به احتمال بسیار زیاد زمین در هنگام تولد دارای مواد آلی ( مولکول های پیچیده کربن دار که برای حیات ضروری اند)نبوده است.

بر اساس آزمایشات استنلی میلر (Stanly Miller) از دانشگاه شیکاگو در دهه 1950، یک احتمال این است که حیات پس از شکل گیری کامل زمین بر روی آن به وجود آمده است. به عنوان مثال  واکنش های شیمیایی موجود در اتمسفر  موجب به وجود آمدن حیات بر روی کره زمین گردیده است. اما چنین واکنش های شیمیایی تنها در اتمسفر اولیه زمین که غنی از متان و هیدروژن بوده امکان پذیر می باشد و در ضمن در مطالعات بعدی ژئولوژیکی باستانی ادعا می شود که این پروسه غیر محتمل است.

اگر فاصله ماه و زمین کمتر بود ...؟

 

اگر فاصله ماه و زمین کمتر بود ...؟

اگر فاصله ماه تا زمین به اندازه فاصله ایستگاه فضایی بین‌المللی بود، ساکنان روی زمین چه نمایی از ماه را مشاهده می‌کردند؟