دانشمندان دهه ها وقت صرف کرده اند تا ماهیت ماده ی تاریک در کیهان را تشخیص دهند. 

اما محاسبات یک دانشمند ناسا نشان میدهد که سیاره ی ما ممکن است تمام این مدت  توسط این ذرات مرموز احاطه شده باشد. به حالت رشته ای دراز نامرئی مانند تارهای مو که از سطح زمین به سمت آسمان کشیده شده اند. 

این نظریه شگفت انگیز به نظر میرسد اما این فرضیه فقط بر پایه محاسبات خشک سوار است و در صورت تایید میتواند نهایتا به دانشمندان برای تشخیص مستقیم ماهیت پنهان ماده ی تاریک کمک کند. ماده ی که 27 درصد کل ماده و انرژی کیهان را تشکیل میدهد. 

ما میدانیم که ماده ی تاریک وجود دارد چون دانشمندان میتوانند کشش های گرانشی آن را بر روی اجرام دیگر در کیهان اندازه بگیرند اما دلیلی که هیچ کس نتوانسته آن را تشخیص دهد این است که کاملا نامرئی است و هیچ نوری را جذب و بازتاب نمیکند. 

تحقیقات قبلی نشان میدهد که ماده ی تاریک در بین ذرات جریان هایی که با سرعت و دوام یکسان به دور مدار کهکشانی در حرکت هستند مانند کهکشان خودمان درگیری دارد. 

این جریان های کیهانی میتوانند بزرگتر از منظومه ی شمسی باشند و جریان های بسیار متفاوت دیگری هم وجود دارند که از همسایگی کهکشانی ما عبور میکنند. 

بنابراین اگر موضوع این باشد ، گری پرزئو فیزیکدان آزمایشگاه جت پروپالشن ناسا فکر میکند که چه اتفاقی می افتد وقتی ماده ی تاریک نزدیک سیاره ای مانند زمین میشود ؟ 

ماده ی معمولی به طور حتم از سطح زمین پرتاب میشود اما ماده ی تاریک خاصیت خوبی در عدم واکنش با ماده ی معمولی دارد بنابراین میتواند مانند یک روح از زمین عبور کند بدون تاثیر. 

اما  با استفاده از شبیه سازی های کامپیوتری پرزئو توانست نشان دهد که سیاره تاثیری بر ماده ی تاریک خواهد داشت - محاسبه ها آشکار ساخت زمانی که جریان های ماده ی تاریک از سیاره عبور میکند گرانش سیاره بر روی جریان ها متمرکز شده و آن ها را دچار خمیدگی میکند تا اینکه جریان ها به شکل تارهای دراز و باریک مو مانند در بیایند. این تارهای مو در برابر چگالی هر سیاره دچار تغییر شکل و خمیدگی خواهند شد. 

چیزی که بسیار شگفت انگیز است این است که محاسبات نشان داده که مناطق خاصی از این تارهای ماده ی تاریک به شکلی خاص متمرکز شده اند همانند ریشه های مو. 

این ریشه ها میتوانند در یک کیلومتری سطح زمین اتفاق بیفتند که دو برابر فاصله ی ماه تا زمین است و در این مناطق پیش بینی میشود که چگالی ماده ی تاریک یک میلیون برابر بیشتر از سایر قسمت های جریان است. 

برای ماده ی تاریکی که از نزدیکی مشتری عبور میکند ریشه ی ماده ی تاریک  1 میلیارد بار چگال تر از حد معمول خواهد بود. 

 این مطالعات در همین هفته در ژورنال اخترفیزیک چاپ خواهد شد. 

مطالعات بیشتری برای تایید این نظریه نیازمند است به هر حال ما فعلا در مرحله ی شبیه سازی های کامپیوتری هستیم اما اگر این نظریه به چیزی بیشتر از شبیه سازی تبدیل شود و شواهدی برای اثبات به دست بیاید اینبار ما میدانیم که در کجا به دنبال ماده ی تاریک باشیم. 


منبع : ScienceAlert.com